Beantwoord Portugal aan onze verwachtingen?

Even relaxen…

Na ons bezoek aan Torremolinos rijden we vlotjes door en passeren Tarifa. De regio tussen Tarifa en Cadiz kennen we eigenlijk vrij goed van onze reis in 2021 en hier leerden we ook enkele Duitse vrienden kennen. Het viel ons op dat het aantal plekjes aan de zee waar je vrij kan staan zeker niet toegenomen is. We spraken af met Steffie net buiten Barbate. Ze had voor ons een afspraak geregeld voor Moya bij de dierenarts in Chiclana de la Frontera, een stad even verderop. Het was namelijk tijd voor Moya’s vaccin tegen hondsdolheid.

We konden enkele dagen uitrusten op een stukje privé-grond waar Steffie een moestuintje onderhoudt. Het was een uitgelezen kans om Nigel eens goed uit te mesten. We vonden de omgeving van San Ambrosio, niet ver van Vejer de la Frontera, trouwens prachtig. Vlakbij is een natuurgebied met een groot dennenbos en zandgrond waar je heerlijk kan wandelen. Dan, na een nachtje in Roche, waar we 2 jaar geleden bijna een maand gestaan hebben, was het tijd voor Moya’s prik in Chiclana en zetten we koers naar Portugal. De bedoeling was de Algarve te ontdekken, maar niet verder omhoog te reizen door Portugal. Het is er ten eerste het seizoen niet voor, en we zouden terug te veel in ’travel modus’ geraken. En het is wel de bedoeling om een gezond werkritme te houden.

Na nog een tweetal tussenstops in Spanje tankten we voor de grens nog even, want diesel is iets duurder in Portugal, en reden de brug met de Guadiana over, de rivier die Spanje en Portugal van elkaar scheidt. We waren het vergeten checken, maar in Portugal moet je vaak tol betalen op de autostrade en dat gaat volledig elektronisch. Alleen, dat staat barslecht, eigenlijk niet, aangegeven. Enkel het bekende bordje en een pijl dat niet-Portuguese voertuigen vlak aan de grens op zij moeten. Daar kan je door je creditcard in een toestel te steken en nummerplaatherkenning je voertuig registreren. Enkel… geen enkel van die toestellen accepteerden onze kaarten. Ik wandelde dus naar de tourist office op de snelwegparking en daar zeiden ze dat je dit ook online kon regelen of met prepaidkaarten die je in tankstations kan kopen. Of, we konden ook gewoon een van de eerst twee afritten pakken en de snelweg volledig vermijden. Dat leek ons een goed idee want we hadden geen haast. Vlak bij de grens reden we een stukje landinwaarts en verbleven daar twee dagen in de natuur. De heuvelachtige omgeving was prachtig en Portugal maakte al meteen een goede indruk op ons.

Stadjes ontdekken

We bezochten eerst Tavira. Eerder een dorp dan een stad dat in twee gedeeld wordt door een rivier. Heel gezellig en gemoedelijk, maar er is nu niet zoveel te zien. In de Pingo Doce, Portugese supermarktketen, kochten we twee pasteles de nata als snack/ontbijt. Heel lekker, ondanks dat ze van de supermarkt komen.

We bezoeken ook Faro, de hoofdstad van de Algarve, maar ook deze stad is redelijk bescheiden en behapbaar. Daar testen we nog eens pasteles de nata uit, van een echte bakker… Eerlijk gezegd, veel verschil proefden we niet met die van de supermarkt. Het zal wel aan ons, Vlaamse barbaren liggen, zeker. Faro vonden we nu niet zo geweldig, het is heel toeristisch dankzij de aanwezigheid van de luchthaven. Maar het is zeker leuk om een namiddagje in rond te kuieren. Waar we wel naar uitkeken, was Sagres,

Overnachten in Portugal en de kust

We hebben nog niet aan een strand gestaan, en dat heeft een reden. Sinds 2021 mag je weer overnachten in een mobilhome in Portugal, je mag 48 uur op één plek blijven staan. Maar in bepaalde gebieden, zoals veel plekjes aan de kust, blijft het verboden. En de politie heeft in Portugal minder geduld dan in Spanje… Ook blijkt heel de zuidkust van Portugal nagenoeg volgebouwd. De groene stukjes die je nog ziet op Google zijn golf resorts, gewoon resorts of luxevilla’s. Ik zeg niet dat het onmogelijk is om in de Algarve dicht bij de zee te overnachten, maar het is best wel moeilijk. Ach, we hebben al zoveel aan de kust gestaan en eerlijk gezegd zijn we wel klaar voor wat binnenland…

Maar eerst bezoeken we Sagres, het meest zuidwestelijke punt van Europa. Hier is een parking waar je, althans in dit seizoen, wel mag overnachten. Heel gezellig is het niet, maar we kunnen wel een mooie wandeling maken langs het strand en langs de klif. Het blijkt hier ook een geliefde surflocatie te zijn, ondanks de winter heeft elke surfshop goed te doen.

En dan nu… het weer

De kust van de Algarve mag dan een beetje anders uitpakken dan we verwacht hadden, over één ding kunnen we absoluut niet klagen: het weer. Sinds we vertrokken zijn op 1 november kunnen we het aantal regenachtige dagen op één hand tellen. Ook de temperatuur blijft mooi zitten tussen de 16 en 20 graden. Op zich vinden we het ondertussen niet erg om wat koelere temperaturen te hebben, maar de aanwezigheid van de zon is er nooit teveel aan. Sorry, als je dit leest in het waterovergoten België.

En werken?

We merken wel dat ons werkritme een beetje ontregeld is, hier in Portugal. Vooral het zoeken naar plekjes neemt wat meer tijd in beslag dan we gewend zijn. Naast de autostrade is de infrastructuur in Portugal eigenlijk een pak minder goed dan in Spanje. Beide landen hebben veel gemeen met elkaar, maar er zijn dus ook wel wat verschillen. Economisch gezien staat Spanje ook wel een pak sterker dan Portugal (wat niet wil zeggen dat het er goed gaat). Het vertaalt zich alleszins in smallere wegen, meer onverharde weggetjes en veel putten. Maar, met een beetje geduld geraken we er wel. Volgende keer draaien we terug in een brede bocht en ontdekken we een stukje van Alentejo. En je zal zien dat het ons daar best wel bevallen is!

Qua foto’s was het deze keer iets minder, maar als je meer wilt zien van de Algarve, check dan zeker ons filmpje.