Op weg naar Spanje…

Een andere insteek

Spanje is voor ons geen onbekende meer, onze eerste trip in 2021 bracht ons al op het Iberisch Schiereiland. Door de Corona-crisis zijn we toen niet in Portugal geraakt, we hopen daar dit jaar wél rond te kunnen trekken. Als we heel eerlijk zijn zou het avontuurlijker zijn om compleet nieuwe oorden op te zoeken. Daarvoor zouden we dan buiten Europa moeten trekken (als we het warm willen houden): Turkije of Marokko, óf de ferry nemen naar de Canarische Eilanden (ok, technisch gezien is dat Europa). Maar we kiezen ervoor om relatief dicht bij huis te blijven, tenslotte is Spanje maar één land van België verwijderd… Deze keuze komt voort uit onze nieuwe aanpak: tot hiertoe zijn onze uitjes naar Spanje, Frankrijk, Italië en de Balkan enigszins vrij toeristisch geweest. In de zin dat de nadruk lag op avontuur, ontspannen, zelfreflectie en net geen hippies worden. De werkdruk was laag en de spaarrekening gevuld. Wie de blog over de Balkan gevolgd heeft, herinnert zich nog dat ik het rond Edessa weer zin kreeg om er professioneel tegenaan te gaan… Dat hebben we de afgelopen maanden dus gedaan vanuit onze thuisbasis in Antwerpen. Nu nemen we ons werk letterlijk mee en gaan we het rondreizen proberen combineren met een gezonde werkethiek. Vandaar dat we gekozen hebben voor een ietwat veilige bestemming voor ons experiment. Los daarvan zijn we ook gewoon dol op Spanje, de diverse natuur gecombineerd met het gemak van alle moderne infrastructuur maakt het bij vele digitale nomads een geliefde bestemming.

Zijn we te laat vertrokken?

Onze keuze om in november te vertrekken kwam door onze reis in 2021. Waar we gedurende augustus en september gezapig door Frankrijk afzakten naar het Baskenland, en plots in Zuid-Spanje zaten. We kwamen toen terug om onze Elgena waterboiler te installeren en vertrokken toen op exact dezelfde datum opnieuw naar Zuid-Spanje. We trokken toen rustig door de Vogezen naar het Zuiden. Het plan was om het dit keer op dezelfde manier aan te pakken: rustig aan. We zijn al langs alle bekende kanten ‘uitgangen’ richting Frankrijk gereden: langs de kust en meermaals via Luxemburg om daar voordelig te tanken. Deze keer koos ik ervoor om recht van Stekene (waar mijn ouders wonen) zuidwaarts te rijden, via Gent en de Vlaamse Ardennen (Oudenaarde, Ronse etc.) om zo een nieuwe route te ontdekken. Dankzij het koude weer heeft het echter niet lang geduurd vooraleer we aan Google Maps vroegen wat de snelste weg was richting Girona, aan de Costa Brava. We hebben de indruk dat het dit jaar minder zacht is deze tijd van het jaar dan in 2021, maar dat kan natuurlijk gelegen hebben aan het feit dat we vorig najaar écht wel verwend zijn geweest door de heerlijke nazomer in de Balkan.

Nu vragen we ons toch af of we niet beter wat vroeger zouden vertrokken zijn, zodat we het gebied net onder de Pyreneën konden verkennen, we zijn echter gezwicht voor het zachte klimaat aan de Middellandse Zee, en zo zitten we in bekend territorium. Alea iacta est, zou Bart…euh Julius Caesar gezegd hebben.

Panne

Op dag drie kregen we panne, nee geen motorpech natuurlijk, Nigel zou ons nooit in de steek laten! Opeens wilde Nikki’s laptop niet meer meewerken. Een storing in de chip die alles van stroom voorziet, zo luidt mijn verdict na ‘m vier keer compleet opengehaald te hebben. Met de beperkte middelen hier voor handen nog een aantal zaken geprobeer: Opeens deed ‘ie het terug maar de pret was van korte duur: enkele uren later viel de laptop weer compleet stil. Met de insteek om netjes door te werken op deze tocht is een werkende laptop wel vrij cruciaal. Ok, geen ramp, in Frankrijk en Spanje verkopen ze ook laptops, toch?

En zo werd een vervelend probleem met een schijnbaar eenvoudige oplossing ineens heel complex:

Na wat googlen bleek er in Spanje een actie te lopen in de bekende Mediamarkt: geen BTW betalen op 1 en 2 november. In ons enthousiasme maakten we de fout om de grens over te steken naar de Spaanse Mediamarkt. Een kapitale fout omdat we geen rekening hadden gehouden met een belangrijk gegeven: een Spaans QWERTY-toetsenbord verschilt grondig van het Nederlandse. Daarbij was het aanbod ook niet zo interessant: Niks dat goedkoop genoeg was om een paar maanden te overbruggen en een Spaans toestenbord te tolereren, en niks in het duurdere segment dat ons echt aanstond. Aha, maar Spanje heeft Amazon lockers, dachten we. Dus we bestellen gewoon een laptop met internationaal qwerty toetsenbord en laten het in een Amazon-locker leveren, lekker gemakkelijk. Maar ook daar: geen internationaal toetsenbord te krijgen! Dan maar naar de Franse Amazon, die leveren ook in Spanje. Ja, maar niet in die lockers, zo bleek… Even later herinnerden we ons dat onze goede vriendin Hannah haar zus niet heel ver van Barcelona woont. Aha, nu hebben we toch een adres om iets naartoe te sturen. Maar, de keuze op Amazon is wel beperkt, dus we besluiten om ofwel een goedkope Chinese laptop te bestellen, of een refurbished Lenovo Thinkpad (die dingen zijn niet kapot te krijgen n.v.d.r.). Niet ideaal, maar zo kan Nikki toch de komende maanden verder werken.

De uiteindelijk oplossing kwam uit onverwachte hoek: een vriend van mijn lieve schoonmama Marjan komt dit weekend terug naar zijn buitenverblijf in Murcia. Hoera, de ideale oplossing! We bestelden dus een laptop die Nikki al lang wilde hebben en lieten hem in België afleveren, zodat deze mee kan op het vliegtuig. Vanaf dit weekend zal Nikki dat weer over een (snelle) laptop beschikken en is haar vakantie van twee weken afgelopen. Dat laatste moet je met een korrel zou nemen: de bus is nog nooit zo proper en opgeruimd geweest en de afwas nog nooit zo snel gedaan als de afgelopen weken…

Weerzien van vrienden