Langs de Via Verde del Baix Ebre y la Terra Alta – Deel 2

Via Verde Deel 2: dramatische uitzichten en middeleeuwse dorpen:

We rijden verder door La Terra Alta en ontdekken Horta de Sant Joan en Cretas – twee heuveldorpjes vol authentieke charme. Ik vergelijk nogmaals de prestaties van de nieuwe smartphone met de bompa Nikon, ook bij nacht.

Dan volgt Estrets d’Arnes. Wat een wandeling van 2 kilometer moest worden, wordt er plots eentje van 12. Klimmen, klauteren, pad zoeken. Absoluut fenomenaal. Een familie reeën (of gemzen?) die voor Moya’s neus de berg opvlucht. De mooiste wandeling tot nu toe, ondanks blessures.

Langs de Via Verde del Baix Ebre y la Terra Alta

🚂 ‘Den aajzere weg’, een dood everzwijn en WiFi bij een verlaten station

Van 1000 meter hoogte met spectaculair uitzicht tot 30 meter diep in een kloof waar een onfortuinlijk everzwijn zijn laatste rustplaats vond… Van een spookdorp uit het bronzen tijdperk tot een kasteel boven de rivier de Ebro…
In de Muntanyes de Prades probeert Wouter ons af te schudden op zijn elektrische mountainbike, maar wij vinden ook zonder fiets genoeg avontuur.
Overnachten aan een gesloten restaurant aan een verlaten station, uitgerust met Starlink en een amateuristisch gemonteerde lithiumbatterij (electriciens en ingenieurs: kijk maar niet). Perfecte werkplek, ondanks de rommel van lege houtskoolzakken en kapotte batterijen…
’s Avonds: croquettas, gefrituurde ansjovis en twee moedige meisjes die komen kamperen in hun Skoda. Spoiler: ze hadden het ’s morgens behoorlijk koud.

De kust van Catalonië

Een parkeerplaats die naar kak ruikt en een verrassend nerdy treinmuseum… Een frisse duik in winterwater en een zonsondergang die eigenlijk onmogelijk zou moeten zijn aan de oostkust…
In Villanova i la Geltrú en Torredembarra ontdekken we dat Catalonië véél meer te bieden heeft dan we dachten. Een stadje vol met treintjes, RC BloKarting en andere geeky stuff. Een baai op steenworp afstand waar we met een flesje wijn de zon in zee zien zakken.
Terwijl heel Europa in de winter duikt, twijfelen we steeds meer aan ons plan om naar het noorden te trekken. Want waarom zouden we, als Catalonië ons blijft verrassen?

Kilometers vreten

De tijd is aangebroken om nu écht afscheid te nemen van Henning en koers te zetten naar de Costa Blanca, om daar Tom & Anne weer te zien. We willen ook terug landinwaarts: de lente is nu echt op kruissnelheid, en dankzij de vele regen van de afgelopen maanden ziet alles er prachtig groen uit. …

We maken een U-turn

Hoog tijd om ons reisverhaal verder te zetten: Het is 10 maart 2025 en we zijn even alleen op schok. Paulius en Heloïse moeten Katie nog afzetten en nemen daarna even tijd voor hun tweetjes. Tom & Anne willen ook nog eens langs de klimzaal passeren, want door het slechte weer hebben ze al even …